Project omschrijving
Luchtwegproblemen
Droes
Droes is een zeer besmettelijke paardenziekte veroorzaakt door een bacterie (Streptococcus Equi Equi). Deze bacterie nestelt zich in de lymfeknopen van het paard, voornamelijk onder de kaaktakken of in de keel.
De eerste symptomen die je op kunt merken zijn (hoge) koorts, en eventueel zwelling van de keel of kaak. Nadien kan er vieze neusuitvloeiing uit de neus komen. Echter, in sommige gevallen worden er abcessen gevormd in de lymfeknopen, welke uiteindelijk naar buiten kunnen uitbarsten.
Belangrijk is om op tijd een droes diagnose te stellen, zodat zieke paarden kunnen worden geïsoleerd van gezonde paarden. Als een paard eenmaal een droes infectie heeft doorgemaakt maakt deze een zekere immuniteit aan. Dit betekent echter niet dat een paard wat als veulen een keer droes heeft gehad nooit meer droes kan krijgen! Vooral oudere paarden of paarden met een slechte weerstand kunnen zeker een tweede keer ziek worden. In principe wordt het grootste gedeelte van de paarden weer beter na infectie. Het is wel belangrijk deze paarden na het verdwijnen van de laatste symptomen nog 6 weken apart te houden en op het bedrijf te laten, omdat ze nog steeds een risico zijn voor andere paarden.
Na infectie bestaan er verschillende testen om te kijken of het paard ook drager is geworden van de droesbacterie. Een drager is zelf niet meer ziek maar kan de bacterie nog wel verspreiden. Om ervoor te zorgen dat deze dragers ‘schoon’ worden zijn soms spoelingen van de keel nodig of andere behandelingen.
Equine asthma
Equine asthma, vroeger ook wel RAO, COPD of IAD genoemd, is aandoening van de luchtwegen bij het paard. Deze ziekte wordt gekenmerkt door een (allergische) overgevoeligheidsreactie op bepaalde allergenen uit de lucht. Vaak zijn dit schimmelsporen, stofdeeltjes en endotoxines uit hooi en stro. Er is een link gelegd met genetische aanleg voor deze ziekte.
Symptomen bij het paard bestaan meestal uit; hoesten, benauwdheid, slijmproductie (neusuitvloeiing) en verminderd uithoudingsvermogen. De gemiddelde leeftijd waarop symptomen beginnen is tussen de 9-12 jaar.
Diagnose wordt in eerste instantie gesteld op basis van de anamnese (verhaal van de eigenaar) en lichamelijk onderzoek van het paard. Verder onderzoek bestaat uit een bronchoalveolaire lavage (BAL) en eventueel longfunctie testen.
Behandeling en preventie
Het belangrijkste deel van de aanpak tegen equine asthma is het stalmanagement! Dit bestaat uit;
- Zorg voor voldoende frisse (buiten)lucht voor je paard
- De bedding in de stal dient zo stofvrij mogelijk te zijn: liefst zaagsel ipv stro
- Niet opstrooien of vegen wanneer het paard op stal staat!
- Zorg voor geweekt of gestoomd hooi of kuilgras
Wanneer bovenstaande aanpassingen niet voldoende resultaat bieden is medicatie soms nodig. Die bestaat uit medicatie om de luchtwegen verder open te zetten (Ventipulmin/Respulmin) en slijmoplossers (Equimucin/Sputolysin).
Equine astma is een levenslange aandoening, die vooral door goed management van stalling en voeding onder controle gehouden kan worden!